Przerwa na kawę i ciasteczka

Przydałaby mi się...tytułowa przerwa na kawkę, w sumie na cokolwiek, byleby przerwa była. Dopadło mnie ogromne zmęczenie, psychiczne. Może to pogoda i brak słońca, może zbyt duży natłok obowiązków, ale chętnie posłuchałabym ciszy, pooglądała pustkę, a najchętniej zamknęła w swojej pracowni. Sama. Koniecznie sama. Kilka dni. Wiem, że moja pasja przerodziła się w totalne uzależnienie, ale póki co niewiele jest rzeczy, które mogą mnie od tego oderwać. I wcale nie jest mi z tym źle. Mojemu mężowi tak, ale cóż, kogoś trzeba było poświęcić ;)